Wat is Digitale Soevereiniteit?

Digitale soevereiniteit verwijst naar de mogelijkheid van een individu, organisatie of land om volledige controle te behouden over hun digitale technologieën, infrastructuur, data en bijbehorende processen, zonder afhankelijk te zijn van grote buitenlandse partijen of externe actoren. Het omvat een breed spectrum van technologieën, waaronder hardware, software, dataopslag, en de regelgeving die deze technologieën beheerst.

Kernprincipes van Digitale Soevereiniteit

  1. Controle over technologieën
    Toegang tot en controle over technologieën die essentieel zijn voor een economie, overheid of individu, zoals cloudplatforms, hardware, en software.
  2. Onafhankelijkheid van buitenlandse partijen
    Het minimaliseren van afhankelijkheid van buitenlandse bedrijven of landen, zoals Amerikaanse Big Tech of Chinese hardwareleveranciers.
  3. Data-autonomie
    Het vermogen om data lokaal te verzamelen, op te slaan, te verwerken en te beveiligen, zonder dat deze buiten de jurisdictie terechtkomt (bijvoorbeeld onder de AVG).
  4. Regulering en wetgeving
    Het recht van een land of regio om eigen regels en normen te bepalen over hoe AI systemen en AI modellen en andere AI-technologie en data gebruikt worden, zoals in de EU met de GDPR/AVG.
  5. Veiligheid en privacy
    Het beschermen van burgers, organisaties en overheidsdiensten tegen cyberdreigingen, datalekken en ongeautoriseerde toegang tot gegevens.

Toepassingsgebieden

  1. Cloudinfrastructuur
    Europese initiatieven zoals GAIA-X streven naar een onafhankelijk Europees cloudnetwerk als alternatief voor Amerikaanse platforms zoals AWS, Google Cloud en Microsoft Azure.
  2. Hardwareproductie
    Ontwikkeling van Europese technologieën, zoals de halfgeleiders van ASML, om afhankelijkheid van buitenlandse chipfabrikanten te verminderen.
  3. AI en Big Data
    Het ontwikkelen van ethische en transparante AI binnen de eigen jurisdictie, zonder afhankelijk te zijn van buitenlandse algoritmen of datasets.
  4. Cybersecurity
    Het versterken van digitale veiligheid door eigen beveiligingssystemen en encryptietechnologieën te ontwikkelen.
  5. Open-source software
    Promotie van open-source alternatieven om afhankelijkheid van commerciële en gesloten software te verminderen.

Meer: Lees ook: Van burn-out naar betekenis, het AI-bedrijfsmodel canvas & Boek Tony als virtuele spreker

Voorbeelden van Digitale Soevereiniteit

  1. EU-wetgeving
    De Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) is een voorbeeld van Europese digitale soevereiniteit, omdat het bepaalt hoe data binnen de EU wordt verwerkt, ongeacht wie de eigenaar is.
  2. GAIA-X
    Een Europees project dat een transparante, veilige en soevereine cloudomgeving ontwikkelt om te concurreren met Amerikaanse techreuzen.
  3. ASML
    Een Nederlands bedrijf dat wereldwijd toonaangevend is in de productie van machines voor chipfabricage, waarmee Europa onafhankelijk blijft in de chipindustrie.
  4. Franse search engine Qwant
    Een Europees alternatief voor Google, ontworpen om privacy te respecteren en data binnen Europa te houden.

Waarom is Digitale Soevereiniteit belangrijk?

  • Economische onafhankelijkheid: Het voorkomen van monopolies van buitenlandse technologiebedrijven.
  • Nationale veiligheid: Bescherming tegen digitale spionage en cyberaanvallen.
  • Culturele autonomie: Behoud van lokale waarden, normen en wetten in de digitale wereld.
  • Bescherming van burgers: Waarborgen van privacy en databeveiliging.

Digitale soevereiniteit gaat over meer dan alleen technologie; het is een strategische noodzaak in een wereld waar digitale dominantie een sleutelrol speelt in geopolitiek, economie en maatschappij.

Neem contact op.

Meer weten hoe jij en mensen in jouw organisatie of land snel kunt leren hoe je de digitale soevereiniteit inclusief mbt AI kunt borgen, stuur ons dan een email via onderstaand formulier, dan nemen we direct contact op voor een gratis intake:

    Later.
    Tony de Bree